rozdział 28

Violetta :
Patrze się w lustro i widzę co bladą dziewczynę która za parę miesięcy skończy swoje życie. Nie chce umierać mam rodzinę .Moje życie nie jest idealne ale cudowne. Pewnie  dziwicie się dlaczego niedługo odejdę  z tego świata. Choruje na raka szyjki macicy zostało mi 4 miesiące życia. Lekarze nie chcą powiedzieć prawdy że nie ma już nadziej, ale ja to wiem . Leon jeszcze nie wie nie chce go okłamywać ale tego nie ukryje. Ala jest w przedszkolu a Kubą się zajmuje Angię. Jest moją ciocią więc wie o wszystkim.
Wszyscy wiedzą oprócz Leona. Zadzwonił dzwonek podeszłam do drzwi i otworzyłam za drzwiami stała Fran.
- Jeśli masz zrobić mi kazanie na temat że Leon musi wiedzieć że umieram. To sobie daruj- powiedziałam 
podniosłam wzrok a za pleców Franceski pojawił się Leon
- Violu jak to umierać- zapytał się
- Może ja was zostawię żebyście sobie na spokojnie omówili.- powiedziała Fran i wyszła.
- O czym? Wy mówiliście przecież ty nie umierasz. - powiedział Leon 
- Właśnie miałam ci coś powiedzieć ale usiądźmy
- Ok.o co chodzi powiesz mi?- zapytał 
- Tak zostało mi 4 miesiące życia choruje na raka- zaczęłam płakać
- Violu nie płacz raka można wyleczyć-powiedział i sam zaczął płakać a ja się w niego wtuliłam 
- Nie Leon to już koniec. Zrozum mnie tu już nie będzie.
Narrator :
Dni mijały bezgranicznie szybko dni mijały jak minut. A on codziennie modlił się do Boga o cud dla Violetty.
Nadszedł ten dzień ostatni który był najgorszy bo ostatni. Jak przez ostatnie 2 tygodni wszedł do sali gdzie leżała jego ukochana. Nauczył się tej drogi ale gdy wszedł zastał no właśnie nic tylko puste łóżko. Usiadł na nim i zaczął płakać. W małej sali zgromadzili się wszyscy znajomi i German. Który od razu rzucił się na Leona i oskarżał  go o śmierć Violetty.
..................................................................................................................................................................
Smutasiny ale to będzie mieć jeszcze większą kombinacje . Więć spoko to nie ostatni rozdział